ชาติก่อนเกี่ยวกับดวงชะตา ชาตินี้เกี่ยวกับวาสนา | 有缘千里来相会，无缘对面不相逢。

ชาติก่อนเกี่ยวกับดวงชะตา ชาตินี้เกี่ยวกับวาสนา | 

有缘千里来相会，无缘对面不相逢。

#วาสนาพันลี้ #เชียนหลี่

introduce

นางลงมาด้วยตนเองเพื่อยับยั้งเรื่องราวเช่นครั้งก่อน

หากพวกเขาปรารถนาที่จะยิ่งใหญ่มั่งคั่ง นางย่อมช่วยเหลือ

ความแค้นเมื่ออดีตที่สามีไร้ภรรยา บุตรธิดาไร้บิดา

การนองเลือดของทั้งตระกูลนั้น หากปรารถนาให้แก้แค้น นางย่อมเป็นที่พึ่ง

เพียงแต่...

ไฉนพวกเขาทั้งครอบครัวกลับไม่มีสิ่งใดเหมือนเมื่อชาติก่อนเลยเล่า

หากเป็นเช่นนี้แล้ว นางควรเอาเวลาว่างเหล่านี้ไปทำอันใด

------------

ภายในกระทู้ [เทียบวาสนาคู่ครอง ราคาสองตำลึง] ซึ่งถูกปักหมุดไว้บนเชียนหลี่

[หากเจ้าส่งบุตรสาวให้แต่งเข้าบ้านนั้นไป

นอกจากเนื้อจะไม่ได้กิน เถ้ากระดูกของนางเจ้าก็คงไม่ได้เห็นแล้ว

มิสู้ให้ออกเรือนไปกับบัณฑิตแซ่จี อีกสามปีเขาจะสอบได้จ้วงหยวน

ยิ่งไปกว่านั้น นิสัยเขาไม่เลว ไม่เลี้ยงดูอนุ ไม่ทุบตีภรรยา 

ทั้งชะตายังเกื้อหนุนกันเป็นอย่างมาก หากนางแต่งให้เขาแล้วทำการค้าจะทำได้ดียิ่ง

นับจากเขาไปแปดรุ่นก็ยังมีกับข้าวขึ้นโต๊ะได้ไม่ต่ำกว่าห้าอย่าง]

ในตอนที่ 'ซาลาเปาทอดสีทองกรอบนอกนุ่มใน' เขียนตอบไปเช่นนั้นย่อมสร้างความสงสัยให้แก่ผู้คนมากมาย

กระทั่งบัณฑิตที่ถูกเอ่ยถึงก็ยังไม่อาจเชื่อได้ เขาเป็นเพียงซิ่วไฉยากจนคนหนึ่งซึ่งยังคงรอสอบจวี่เหรินอยู่เท่านั้น

ไหนเลยจะคิดข้ามขั้นไปจนถึงการสอบจิ้นซื่อแล้ว

ทว่าผ่านไปสามปี เจ้าคนแซ่จีก็ดันสอบได้ตำแหน่งจ้วงหยวนจริง ๆ !

จีฮูหยินกลายเป็นสตรีที่ได้รับความอิจฉาริษยาจากคุณหนูทั่วเมืองในทันที

ตอนนั้นหลิงซื่อได้แสดงความซาบซึ้งต่อ 'ซาลาเปาทอดสีทองกรอบนอกนุ่มใน'  

นางปรารถนาที่จะตอบแทนจากใจจริง ทว่าอีกฝ่ายไม่เปิดเผยตัวตนจึงไม่อาจตอบแทนได้โดยง่าย

'ซาลาเปาทอดสีทองกรอบนอกนุ่มใน' จึงกล่าวว่า

[จุดธูปคำนับต่อดอกบัวตูมเดือนละครั้ง เมื่อกลีบดอกผลิบานสะพรั่งนับเป็นอันใช้ได้แล้ว]

จีฮูหยินย่อมยินดีกระทำตามแม้ไม่ค่อยเข้าใจนัก

อย่างไรก็ตาม นางก็ไม่อาจทำอย่างละเลย หากเพียงแค่กราบไหว้ดอกบัวเท่านั้นดูแล้วแห้งแล้งยิ่งนัก

ดังนั้นจึงจัดเตรียมอาหารคาวหวานมากมายมาตั้งถวายบูชาอย่างไร้เหตุผลให้แก่ดอกบัวหนึ่งดอก

ทว่านางก็ต้องถึงกับตัวสั่น เมื่อเห็น 'ซาลาเปาทอดสีทองกรอบนอกนุ่มใน' ส่งรูปกลับมาให้

ในรูปนั้นมีซาลาเปาลูกใหญ่ซึ่งหน้าตาเหมือนกับซาลาเปาที่นางนำมาบูชาแก่ดอกบัวดอกนั้นไม่ผิดเพี้ยน

เมื่อหันไปมองอีกครา จี้ฮูหยินก็พบว่าสัตตบงกชบนแท่นบูชาได้ผลิบานแล้ว!

[ท่านเซียน! 'ซาลาเปาทอดสีทองกรอบนอกนุ่มใน' คือท่านเซียนอย่างแน่นอน]

ซาลาเปาทอดสีทองกรอบนอกนุ่มในถอนหายใจพลางกัดซาลาเปาในมือคำหนึ่ง

"นางเข้าใจผิดแล้ว"

ข้าเป็นเทพ ไม่ใช่เซียนเสียหน่อย 

นิยายเรื่องนี้แบ่งออกเป็นสองส่วน

ภาคต้น กับ ภาคปลาย 

เป็นโครงสร้างที่วางไว้แต่แรก ไม่ใช่การออกทะเลหรือยืดเรื่องนะคะ >w<